‘Schilder je al lang?’ is een vaak gestelde vraag. Jazeker, al uhhh twintig jaar ofzo. Ik ben niet echt van de één op de andere dag begonnen. Maar tekenen doe ik al m’n hele leven, vanaf het moment dat ik een potlood vast kan houden. En wat ik dan het meeste doe is doedelen.
Wat? Een doedel (Engels doodle) is een vorm van schetsen, een tekening zonder duidelijk doel, gemaakt door iemand wiens gedachtes ergens anders waren. Het zijn krabbels gemaakt vanuit het onderbewuste.
Doedelen dus. Ik doe het (nog steeds) constant: gedachteloos tijdens een telefoongesprek, als ik ergens op moet wachten of gewoon tijdens het ontbijt. Mijn agenda, de krant en ieder leeg papiertje dat in ons huis rondslingert staat er vol mee.
Ja, ik was/ben een dromer. En vanuit die dromerige eigenschap is een droom uitgekomen. De familielijntekeningen! De familielijntekeningen lijken eigenlijk erg op mijn manier van doedelen. Mijn werk is erg divers, maar toch altijd met mijn ‘handtekening’. Soms letterlijk!
